گوزلرین آچ

دونیانی ترک ایلییپ من دولدوروم پیمانه نی ( دنیا را ترک کرده ، پیمانه را پر کنم )

بی وفا اولسا نیگاری بیر کسین بیچاره دیر ( اگر یار کسی بی وفا باشد ، او بیچاره است )

بولبولون حالین دوشونمز گول، دئمه افسانه نی ( حال بلبل را گل نمی فهمد ، پس افسانه سرایی بس است )

اوت توتار عشقین یولوندا جان ورر بیچاره شمع ( شمع بیچاره در راه عشق آتش میگیرد و جان می دهد )

اما عاشیق سویلیرهر کیم گوره پروانه نی ( اما عاشق دوست دارد که هر کسی پروانه را ببیند )

قانلی کونلوم گوزلییر یول تا سنه قوربان اولا ( چشم خونبار من چشم به راه توست تا قربانت شود )

گل بو هیجراندان خراب ائتمه داها کاشانه نی ( از این هجران بیا و دیگر کاشانه را خراب نکن )

هر کونول الدن وره یارین او بیر ویرانه دیر ( هر دلی که یار خود را از دست بدهد یک ویرانه است )

بیر نظریار ائلسه آباد ائدر ویرانه نی ( اگر یار یک نظر بکند این ویرانه آباد می شود )

گر منی چکسن دارا اولدورسن الدن توتمارام (اگر مرا به دار می کشی ، بکش ، من تو را از دست نخواهم داد )

اولدور نده اوپ محبتدن دل دیوانه نی ( آری بکش ، نه این که از روی محبت دل دیوانه را ببوسی )

عاشیقه بیر گون دئدیم ترک ائله او یاری ، دئدی ( یک روز به عاشق گفتم ، یارت را ترک کن ، گفت )

بیلمیسن عشق آتشی له یاندیریپ غمخانه نی؟ ( نمی دانی که با آتش عشق غمخانه را به آتش کشیده است ؟ )

هامینی ترک ائلرم هر کیمسه واردیر دونیادا ( همگان را ترک می کنم ، هر کسی که در دنیا هست )

اما من ترک ائدمرم او ساقی دوردانه نی ( اما من آن ساقی دردانه را ترک نخواهم کرد )

سنده گل ترک ائله مسجید تا گئدخ میخانه یه ( تو هم بیا مسجد را ترک کن تا با هم به میخانه برویم )

توبه ائد ،سن محرم اول اوپ دیلبر جانانه نی ( توبه کن ، تو محرم شو و دلبر جانانه خود را ببوس )

سونرا گل با هم "وفا" جاندان اولاخ قوربان اونا ( بعد بیا ای وفا تا با هم از جان و دل قربان او شویم )

آغلایاخ شاید اشیدسین گریه ی مستانه نی ( گریه کنیم با هم تا شاید گریه مستانه ما را بشنود )